Maak de vragen over doelen die u dwarszitten echt duidelijk, zodat u doeltreffende antwoorden kunt krijgen.
Wij worden vaak geconfronteerd met veelgestelde vragen. Wanneer ik in hoger beroep ben, zijn mijn eigen casemanagementteam en ik opgetogen wanneer we dergelijke vragen mogen beantwoorden. De vraag. "Willen we dat de politie mij komt arresteren of niet?" Een vraag die ik bijna niet kan beantwoorden, vooral omdat hij een bruusk antwoord uitlokt vanwege de pijn die hij lijkt te veroorzaken, namelijk de pijn van het geloof dat de politie zal komen en mij naar de gevangenis zal sturen. Sinds twee jaar overweeg ik mezelf op verschillende manieren pijn te doen door een geschiedenis van zelfmoordpogingen of andere pogingen om kwaad te doen, en vervolgens masochistische neigingen die ik meer en meer probeerde te onderdrukken. Nu ik deel uitmaak van de PolitieUG Dan merkte ik altijd tegen mijn collega's op dat als ik zelfmoord zou plegen, ik overwoog dat het een goede zelfmoord zou zijn… De andere collega zei dat de verantwoordelijkheid van mij bij de politie moest liggen, en zij waren het er natuurlijk mee eens dat ze me steeds depressiever zouden maken met steeds meer aandacht van de politie voor mijn zaak.
Uiteindelijk is het een enorm voordeel om een echt duidelijk inzicht te hebben in wat het is dat je wilt dat de politie met je doet. We maken een ondersteuningsplan met u, VOORDAT WE AAN EEN SITUATIE BEGINNEN. Soms is het antwoord "nee", maar dan is de meest natuurlijke reactie "ja", en de heldhaftige, ondersteunende stem in je hoofd verwacht dat je hulp wilt, en hoopt dat je op de best mogelijke manier geholpen kunt worden om de zeer zware last van schuld die je draagt te verlichten. Iedereen heeft een andere energiepool. In Apeldoorn waar we een geschiedenis hebben van zelfmoordpogingen en zelfbeschadiging, dan verwacht men natuurlijk dat er een sfeer van empathie en volledig begrip heerst. Dat maakt de weg vrij voor de grote vraag: "Waarom zou iemand zichzelf iets aan willen doen en vervolgens zelfmoord willen plegen?" Dus komt er weer een vraag naar boven. Voor mijn eigen geval, wordt het antwoord "Ja." Het helpt me om mijn pad te bewandelen, en nu ik dat gezegd heb voel ik me gesteund. Het is erg aardig van onze familie dat de verzorgers over dingen discussiëren.
Om aan je verwachtingen te kunnen voldoen, moet je absoluut duidelijk zijn over wat je wilt bereiken. Hier is een reeks vragen die u zullen helpen uw eigen criteria vast te stellen:
1. 1. Is het waar? 2. Helpt het mij mijn doelstellingen te verwezenlijken? 3. Wat levert het mij op? 4. Zijn de kosten die ik ervoor moet maken de moeite waard? 5. Is het in mijn eigen belang? 6. Is het mogelijk de vruchten ervan te plukken? 7. Als ik slaag, hoe voelt het dan om te weten dat ik geslaagd ben? 8. Waar zal ik naartoe gaan? Is er een oppepper in mijn leven? 9. Past het in mijn visie voor mijn leven? 10. Moet ik het doen?
Als je deze vragen hebt beantwoord, is het alsof de wereld voor je is opengegaan en is het zoveel makkelijker voor je om je pad te bewandelen…