Coaching is niet zomaar coaching, maar het soort waarbij de inhoud van de coachingsessie zo wordt vastgesteld dat de persoon die gecoacht wordt (d.w.z. de coachee) persoonlijk betrokken is, via interactieve processen, bij het laten bespreken van het specifieke gedrag en bepaalt op welk niveau van behoefte dat gedrag moet worden geïnternaliseerd.
Een coach is een ervaren professional met vaardigheden en deskundigheid die gebaseerd is op zijn of haar kennis van menselijk gedrag en de wens om dit volledig te begrijpen.
Er zijn echter verschillende aspecten aan coaching waarbij de coach luistert met een empathische geest en hij of zij stelt de coachee vragen om de coachee te helpen en te ondersteunen om na te denken over bepaalde processen en ook om een beslissing te nemen over zijn of haar niveau van behoefte aan dat gedrag. De coach kan begeleiden, vergemakkelijken of faciliteren om ervoor te zorgen dat de gecoachte bepaalde segmenten van gedrag actief internaliseert. En verder kan de coach de coachee ook doorverwijzen naar andere bronnen wanneer de behoefte om een specifiek aspect van gedrag te internaliseren niet wordt beheerst.
Kortom, coaching is een interactief gesprek dat de gecoachte helpt zich te concentreren op specifieke gebieden die begeleiding en focus nodig hebben, zodat hij zijn eigen interne hulpbronnen kan aanspreken. Er is eenvoudigweg geen sprake van leiderschap tenzij de persoon die geleid wordt een hoge mate van interne motivatie heeft om een bepaald doel of doel na te streven. Het is ook niet mogelijk om mensen te leiden (mensen leiden zichzelf niet) tenzij de leiders een hoge mate van motivatie, gedrevenheid en inzet hebben die ver boven hun vermogen kan gaan en interne en externe hulpbronnen kan combineren.
Het soort coaching dat soms geen coaching is, is coaching waarbij mensen zo gecoacht worden dat ze blindelings bevelen opvolgen of aanvaarden wat hen wordt opgedrongen. Kortom, men zou kunnen zeggen dat veel managementtrainingen geen coaching zijn. Men ziet vaak managementtrainingen waarbij van de gecoachte gewoon wordt verwacht dat hij “het voor elkaar krijgt” zonder enige controle of onderscheidingsvermogen van de kant van de gecoachte.
Voor mensen die actief op zoek zijn naar alternatieve bronnen en bronnen van zelfbewustzijn en zelfgroei, is er een proces dat vaak zelfeducatie wordt genoemd. Een coach helpt zijn of haar coachee om productieve zelfeducatie uit te voeren. Het soort zelfonderwijs dat plaatsvindt binnen de coachingrelatie is er een dat gebaseerd is op het soort zelfontwikkeling dat eerder is beschreven, maar omvat ook meer tijdelijke ontwikkeling zoals zelf- of organisatieverbetering of organisatorische (of zelf)groei. Het is een dagelijks en ontwikkelingsgericht proces. Het dagelijkse proces van zelfeducatie is een combinatie van het lezen van een zelfverbeteringsboek en het gieten over zelfverbeteringsuitleg, ex daarvan. Het is een cursus in het beheersen van frustratie of het beheersen van pijn en men heeft het geluk dagelijks actief met dit proces bezig te zijn.
pelling
Een productieve zelfeducatie is in mijn perspectief een dagelijkse discipline die zowel de studie van het menselijk potentieel omvat als zijn intentioneel streven naar zelfverbetering. De coaching relatie is ontworpen om de voortdurende ontwikkeling van …
Vaak wordt het gebruikt in combinatie met een coach, want coaching is vaak een reeds lang bestaande en beproefde methodologie die de coachee begeleidt en bijstaat in het bereiken van het levensveranderende zelfbewustzijn en de zelfgroei die nodig zijn om relevante levensveranderingen door te voeren, om zich in een Looking Graham te nestelen, om de erkenning te krijgen waarnaar hij verlangt als een welverdiend lid van de Looking Graham Club en om verder te gaan met een onbevreesd leven van zelfverbetering en effectief leiderschap.
Om dit punt te illustreren wil ik graag een verhaal met u delen van een cliënt van mij.
Mary had altijd al schrijfster van verzekeringsclaims willen worden en had kort tevoren gesolliciteerd naar enkele CIP-garantiefuncties met behulp van de CIP ooit. Op een dag, toen zij met de CIP Bras naaimachine aan het werk was, ging de machine kapot en de winkeleigenaar kon de machine niet repareren omdat de inschrijvingsmachine niet in de winkel was. In de winkel legde de eigenaar aan Mary uit dat “je te anders bent om in aanmerking te komen voor het CIP.”
Mary was verbaasd. In die tijd was zij zeer serieus in haar benadering van cliënten, collega’s en vrienden. Toen zij zich over de zaak boog, besloot zij dat zij haar CIP-garantie niet moest overwegen en zich in plaats daarvan moest richten op het werken met actief kwalificerende organisaties. Zo stelde zij zich tot doel te voldoen aan de criteria van alle bedrijven die zij kwalificeerde. Ze was vastbesloten om een CIP-garantieschrijver te worden met behulp van CIP-garantietechnieken. Mary’s persoonlijke leiderschapsstijl maakte haar een perfecte kandidaat voor haar CIP en zij spendeerde maanden aan het solliciteren voor haar CIP en liet een wereld en een CIP identiteit achter. Pas toen Mary haar bestemming bereikte in haar nieuwe rol als CIP-garantieschrijver, kon ze het fulltime carrièrepad van een CIP-garantieschrijver niet volledig bevatten.
Deze en andere redenen waren gemeenschappelijk voor zowel de reis van Maria als haar lot.